Επιτέλους...φοιτητής!

Τα χρόνια του Λυκείου, του εντατικού διαβάσματος και των εξαντλητικών φροντιστηρίων τελείωσαν! Αυτές τις μέρες αρχίζει μια νέα φάση της ζωής σου, η φοιτητική!

Το παρόν κείμενο θέτει μια σκοπιά για τα ζητήματα του πανεπιστημίου και όχι μόνο, για κάποια γνωστά και για κάποια που τώρα θα γνωρίσεις, πιο πολιτικά χρωματισμένη από το ανεξάρτητο αριστερό σχήμα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ας αρχίσουμε από τα βασικά.

Με την εγγραφή σου στη σχολή, γράφτηκες αυτόματα και στο Φοιτητικό Σύλλογο.

Μέλη του Συλλόγου Φοιτητών (Σ.Φ.) είναι όλοι οι φοιτητές -όλων των τμημάτων του Πα.Μακ.- μιας και ο Σύλλογος μας είναι ενιαίος, και όλοι μας μπορούμε να συμμετέχουμε στις διαδικασίες αυτού. Μια καλή απορία φυσικά είναι γιατί να ανήκουμε σε μια τέτοια «ομάδα» - συλλογικότητα όλοι μας. Η ύπαρξη των Φοιτητικών Συλλόγων οφείλεται στην ανάγκη που γεννήθηκε στους φοιτητές, να συζητούν και να διατυπώνουν ενιαία αποφάσεις σε κάθε ζήτημα που ανακύπτει, είτε της σχολής είτε ευρύτερο. Έτσι για  τη λειτουργία του Συλλόγου υπάρχουν και οι διαδικασίες αυτού. Αυτές είναι δύο:

- Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ (Γ.Σ.) : Οι Γενικές Συνελεύσεις έχουν μεγάλη αξία γιατί δίνουν την δυνατότητα να διατυπωθούν και να συζητηθούν απόψεις, είτε από τις φοιτητικές παρατάξεις και σχήματα, είτε από φοιτητές που δεν ανήκουν σε αυτές και να παρθούν αποφάσεις για την ανάληψη δράσης από μεριάς του Φοιτητικού Συλλόγου.

- ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ (Δ.Σ.) : Στην ουσία πρόκειται για ένα όργανο του Σ.Φ. που αποτελείται από 11 έδρες, οι οποίες προκύπτουν από τις ετήσιες φοιτητικές εκλογές και κατανέμονται αναλογικά με το ποσοστό της κάθε πολιτικής δύναμης. Το Δ.Σ. είναι υπόλογο στις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων, συγκαλείται για να ορίζει αυτές καθώς και για να αποφασίσει γύρω από ορισμένα ζητήματα όταν αυτές δεν είναι εφικτές.

Θα δεις και θα ακούσεις πολλά.

Σύντομα θα αποκτήσεις μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το πανεπιστήμιο, τα μαθήματα, τους καθηγητές και την καθημερινότητα σου μέσα σε αυτό. Τον πρώτο καιρό, θα ακούσεις ότι σημασία έχει να περάσεις καλά στα φοιτητικά χρόνια και να προσέχεις αποκλειστικά τα μαθήματα σου.  Όμως γρήγορα θα διαπιστώσεις ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι σε μια ξεχωριστή γυάλα σε σχέση με την κοινωνία…

Υποχρηματοδότηση-μνημόνια στην εκπαίδευση

Η δύσκολη οικονομική κατάσταση που έχεις βιώσει με την οικογένεια σου σχεδόν από το Γυμνάσιο έχει χτυπήσει για τα καλά και την πόρτα του πανεπιστημίου, κυρίως με την περικοπή φοιτητικών παροχών. Η φοιτητική μας λέσχη είναι ιδιωτική, δωρεάν τρώνε λιγότεροι από το 30% του συνόλου των φοιτητών, για τους υπόλοιπους υπάρχει αντίτιμο 3,5€/μέρα, ενώ στις εστίες διαμένει κάτι λιγότερο από το 2% ! Μάλιστα γρήγορα θα διαπιστώσεις ότι υπάρχει ακόμη και έλλειψη επαρκή χώρου για την διεξαγωγή μαθημάτων και ότι πιθανή θέση για να παρακολουθήσεις ένα μάθημα είναι ακόμη και τα σκαλιά!

Δημοκρατία, τι δύσκολο πράμα!

Βρισκόμαστε στη χώρα που από την αρχή της κρίσης και έπειτα, ο λαός και η νεολαία προσπαθούν να εκφράσουν και να διεκδικήσουν με κάθε τρόπο την ανάγκη να ζήσουν με αξιοπρέπεια, βάζοντας τέρμα στις ατελείωτες πολιτικές λιτότητας: με τις Πλατείες και τις μεγάλες απεργίες των εργαζομένων, με το γκρέμισμα του παλιού δικομματισμού, με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, με τις μαθητικές καταλήψεις ενάντια στο Νέο Λύκειο, με το μεγάλο ΟΧΙ του Ιουλίου. Και τα μνημόνια προκύπτουν το ένα μετά το άλλο, λες και δε συμβαίνει τίποτα. Στο χώρο του πανεπιστημίου το έλλειμμα δημοκρατίας αποτυπώνεται σε πολύ πιο απλά πράγματα, όπως χαρακτηριστικά η απουσία διεξαγωγής Γενικών Συνελεύσεων, γι’ αυτό και εμείς επιδιώκουμε τον γόνιμο προβληματισμό και διάλογο μεταξύ των φοιτητών για τα ζητήματα που μας αφορούν όλους και την πραγματοποίηση Συνελεύσεων παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που προκαλεί η στάση της ΔΑΠ που επιμένει στο να μη πραγματοποιούνται ποτέ.

Ξεχάσαμε να συστηθούμε!

Είμαστε ένα πολιτικό-συνδικαλιστικό σχήμα, η Αριστερή Ενωτική Παρέμβαση. Δεν είμαστε παράταξη, δεν είμαστε κάτι στατικό, είμαστε σχήμα, που η ύπαρξη και η εξέλιξή του βρίσκονται στα χέρια όσων βάζουν το λιθαράκι τους σ’ αυτό. Η πολιτική μας αντίληψη και η πολιτική μας δράση αποφασίζεται μέσα από τις ανοιχτές διαδικασίες μας (το λεγόμενο σχήμα). Τα υλικά μας προκύπτουν μέσα από τη διαδικασία της από κοινού συζήτησης με τα οποία παρεμβαίνουμε στους υπόλοιπους συμφοιτητές μας, όπως και αυτό το κείμενο. Μέσα απ’ αυτές τις διαδικασίες αποφασίζεται και η δράση μας. Ακόμη, σε πείσμα των καιρών παραμένουμε ανεξάρτητοι και διαχωριζόμαστε από τους κομματικούς μηχανισμούς και την οικονομική χρηματοδότηση.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ; Επειδή επιδιώκουμε την καλύτερη δυνατή οργάνωση και συντονισμό του φοιτητικού κινήματος, η ΑΕΠ συνυπάρχει και συντονίζεται με ανεξάρτητα αριστερά σχήματα που υπάρχουν σε άλλες σχολές. Όλα τα σχήματα μαζί συγκροτούν την Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (ΕΑΑΚ) η οποία γεννήθηκε μέσα στο κίνημα του ’90-’91, αποτελεί το πιο ενωτικό εγχείρημα της ριζοσπαστικής αριστεράς και είχε μεγάλη συμβολή για την επανεμφάνιση του φοιτητικού κινήματος αυτές τις 2 δεκαετίες.

Δε θα γίνουμε μια χαμένη γενιά! Είμαστε η γενιά του ΟΧΙ!

Μα θα πεις κανείς: «μικρή σημασία έχουν όλα αυτά, εγώ ήρθα εδώ για να πάρω το πτυχίο μου». Και είναι ίσως αυτό το σημείο και το πιο κομβικό. Όσο θα πλησιάζει αυτή η στιγμή, άλλο τόσο θα μεγαλώνουν τα ερωτηματικά και οι ανησυχίες: για το αν θα αποτελούμε και εμείς το 60% της άνεργης ή το 40% της κακοπληρωμένης και ανασφαλούς εργαζόμενης νεολαίας. Για το αν θα μείνουμε στον τόπο μας ή θα μεταναστεύσουμε όπως τόσοι και τόσοι. Για το αν θα γίνουμε η πρώτη γενιά, μετά από πολλές δεκαετίες, που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη.

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ελπίδα χάθηκε για πάντα, ότι τα μνημόνια είναι μονόδρομος. Ξέρουμε όμως, ότι είμαστε αυτή η γενιά που βροντοφώναξε ΟΧΙ στις 5 Ιούλη και ότι όταν λέμε κάτι το εννοούμε. Είμαστε παρά την ηλικία μας, έμπειροι να σκεφτούμε, ότι τίποτα δεν θα αλλάξει χωρίς εμάς στο προσκήνιο.  Χωρίς τη νεολαία και τους φοιτητές, ενεργούς και διεκδικητικούς, για ένα πανεπιστήμιο ζωντανό, δημόσιο και δωρεάν, για μια προοπτική που μας αξίζει! Μπορεί να μη γνωριζόμαστε αλλά έχουμε συναντηθεί στην αγωνία και την αποφασιστικότητα της νεολαίας των ημερών του δημοψηφίσματος, στο μεγάλο ΟΧΙ

. Και θέλουμε να ξανασυναντηθούμε στην ομορφιά του αγώνα για ένα καλύτερο πανεπιστήμιο και ένα καλύτερο μέλλον! Καλή αρχή!