Σίτιση με πικρή γεύση;

Ξεκινώντας το νέο ακαδημαϊκό έτος πολλοί πριν πάνε ακόμα στο πρώτο μάθημα κάνανε μια στάση στο γραφείο της μέριμνας στον ημιώροφο για να δούνε πότε ξεκινάνε οι αιτήσεις. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των φοιτητών πληρούν τα κριτήρια για την παροχή κάρτας δωρεάν σίτισης. Πόσοι όμως θα καταφέρουν να αποκτήσουν την πολυπόθητη κάρτα?

Προτεραιότητα έχουν όσοι ανήκουν σε «ειδική κατηγορία» οπότε από αυτούς παίρνουν όλοι, για τους υπόλοιπους όμως δύσκολα τα πράγματα…. Πέρυσι συγκεκριμένα κάνανε αίτηση περίπου 3500 φοιτητές από αυτούς πήρανε κάρτα οι μισοί και από αυτούς μόνο 100 κατάφεραν να πάρουν χωρίς να βρίσκονται σε ειδική κατηγορία!!! Το σχετικά χαμηλό ετήσιο εισόδημα λοιπόν (π.χ. των 15.000 ευρώ τον χρόνο) δεν φτάνει από μόνο του για να εγγυηθεί μια κάρτα δωρεάν σίτισης, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να πληρώνουν 3,5€/μέρα αν θέλουν να φάνε στη φοιτητική λέσχη! Σαν να μην έφταναν όλα αυτά το αντίτιμο της εβδομαδιαίας κάρτας αυξήθηκε φέτος, από τα 14 στα 16€  δυσκολεύοντας περεταίρω τους φοιτητές που σιτίζονταν με αυτό τον τρόπο.

Η αμέσως επόμενη σκέψη που μπορεί να κάνουν κάποιοι με το άκουσμα αυτού του ζητήματος είναι ότι σε τέτοιους καιρούς το δημόσιο δεν έχει λεφτά για πιο βασικά προβλήματα οπότε είναι λογικό να μην έχει για την παιδεία. Πράγματι, το φαινομενικά αυτό πολύ συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί μέρος του συνολικότερου προβλήματος της υποχρηματοδότησης. Πρόβλημα από το οποίο πηγάζουν και μια σειρά άλλων ζητημάτων όπως το χωροταξικό και οι ανεπαρκείς παροχές του πανεπιστημίου σχετικά με την στέγαση.

Για να απαντήσουμε λοιπόν ο καθένας μόνος του ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί συλλογικά οφείλουμε να έχουμε όλοι και όλες το βλέμμα στραμμένο προς το πανεπιστήμιο που ονειρευόμαστε. Οφείλουμε να παλεύουμε για ένα Δημόσιο, Δωρεάν και Δημοκρατικό Πανεπιστήμιο. Ένα πανεπιστήμιο ζωντανό σπίτι του κάθε φοιτητή και φοιτήτριας με ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Πρέπει να βρεθούμε λοιπόν όλοι στον δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης γιατί είναι ο μόνος από τον οποίο μπορούν να προκύψουν λύσεις για τα προβλήματα, από τα απλά και καθημερινά όπως είναι η σίτιση μέχρι τα μεγαλύτερα και συνολικότερα όπως είναι η υποχρηματοδότηση.

Το επόμενο διάστημα και ειδικά κοντά στις 16 Οκτωβρίου όπου και λήγει η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για κάρτα σίτισης, θα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση για τη διεκδίκηση με νέες κινήσεις αυτού που πια δεν είναι αυτονόητο: κάρτες σίτισης για όλους τους δικαιούχους σύμφωνα με τα κριτήρια που το ίδιο Υπουργείο θέτει, ως πρώτο βήμα για συνολικά δωρεάν σίτιση και παροχές καθώς και ξεσκέπασμα του καθεστώτος εργολαβίας του Χούτου που έχει μεγάλη ευθύνη για την παραπάνω κατάσταση. Ας προσπαθήσουμε φέτος να μην είναι μια από τα ίδια σε σχέση με το θέμα της σίτισης και εν τέλει να μην μείνουμε εμείς με πικρή γεύση αλλά όποιοι παίζουν με τα δικαιώματα των φοιτητών και προσπαθούν να κερδίσουν από αυτά!