Αν το King's Landing ήταν στο ΠΑΜΑΚ...

Εντάξει, δεν είναι και ο πιο επιτυχημένος τίτλος, αλλά το σημαντικό είναι ότι αναφερόμαστε στο Game of thrones. Τη στιγμή που γράφεται το συγκεκριμένο κείμενο βρισκόμαστε στην αρχή της 7^ης σεζόν, μιας ίσως από τις πλέον επιτυχημένες τηλεοπτικές παραγωγές, που έχει κάνει πάταγο διεθνώς αλλά και στη χώρα μας. Και αναφερόμαστε στη σειρά όχι από τη σκοπιά μιας γενικόλογης ανάλυσης, αλλά από το σημείο εκείνο που ποτέ κανείς δε μπόρεσε να φανταστεί… Αν ο φανταστικός αυτός κόσμος μεταφερόταν στο «φανταστικό» μας πανεπιστήμιο ποιος θα ήταν τι;; Τι ρόλο θα είχε η κάθε παράταξη ή το κάθε φοιτητικό σχήμα; Με τα δύσκολα αυτά ερωτήματα που κάθε φοιτητής βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπος η ΑΕΠ πάντα προσπαθεί να ψηλαφίσει απαντήσεις…

House Lannister (προφανώς εξαιρείται ο Tyrion)

Φράγκα. Εξουσία-τουλάχιστον μέχρι πρότινος. Εσωτερικές διαμάχες. Θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν εκεί που είναι. Η αυτοδυναμία είναι το παν. Ναι, αναφερόμαστε στη ΔΑΠ. Δεν διστάζουν, αλά Τζέιμι Λάνιστερ στη σκηνή με το Μπράντ Στάρκ στη 1^η σεζόν, να σπρώχνουν από το χώρο του Δ.Σ. οποιονδήποτε αποκαλύπτει τις …ατασθαλίες τους! Ο λαός μπορεί σε στιγμές να μη τους συμπαθεί ιδιαίτερα, αλλά μιλάμε για βασιλιάδες. Ποια δημοκρατία και Συνελεύσεις; Έχουν κομματικό στρατό.

Αναπαράγονται με τον… τρόπο τους και μερικές φορές το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό. Ας πούμε ο Τζόφρυ δεν είναι το ιδιαίτερα χαρούμενο παιδί με τις παραδόσεις της οικογένειας και της παράταξης. Τυγχάνει να λοξοδρομεί που και που με ακροδεξιές πρακτικές να φωνάζει, για αίμα και τιμή αλλά παραμένει μέλος της οικογένειας. Βέβαια, μια τέτοια οικογένεια θέλει να επιτύχει την παγίωση της. Θέλει το μηχανισμό και τις συμβουλές της. Θέλει να είναι στα μέσα και τα έξω. Τι καλύτερο από την Πρυτανεία σε ρόλο μικρού συμβουλίου; Εκεί που η γαλαζοαίματοι θα τα βρουν σκούρα με έναν λαό έτοιμο να συζητήσει τα προβλήματά του, το μικρό συμβούλιο θα είναι εκεί για να τον καταστείλει μέσω συσκότισης της συνάθροισης.

Walder Frey

Για όσους δεν καταλάβατε αναφερόμαστε στον ύπουλο, διεστραμμένο εκείνο παππούλη που έψαχνε απεγνωσμένα γαμπρούς για  να έχουν μέλλον οι κόρες του. Το συμφέρον του πάνω από όλα. Η 40χρονή ΠΑΣΟΚικη ιστορία αποδεικνύει ακριβώς το ίδιο.

Εκεί που προσπαθούν να σε πείσουν ότι διατηρούν κάποια σχέση με τα φοιτητικά συμφέροντα, εκεί που πιστεύει ένας απλός φοιτητής ότι «’ντάξει, καλά είναι τα παιδιά της ΠΑΣΠ, πραγματικά νοιάζονται για το καλό του πανεπιστημίου», προκύπτει ο «ματωμένος γάμος». Πλήρης προδοσία, και το προσωπικό συμφέρον πάνω από το συλλογικό. Οι Λάνιστερ (=ΔΑΠ) τρίβουν τα χεράκια τους.

Stannis Baratheon

Έχει την αίσθηση ότι η εξουσία έπρεπε να είναι δικιά του. Αδερφός επαναστάτη με τέλος ροκ σταρ, ο Στάνις είναι το τίμιο παιδί της εργατιάς που επαναστάτησε ενάντια στους Χαλίφηδες για να γίνει Χαλίφης. Έχει ένα μεγάλο πρόβλημα όμως. Η κοκκινομάλλα Μελλισάνδρα δίπλα του που τον συμβουλεύει, έχει αλλάξει τη γραμμή επικίνδυνα. Έχει πείσει την ΚΝΕ (ΜΑΣ-ΠΚΣ) ότι χωρίς καμιά πολιτική συμμαχία ή έστω κοινή δράση σε βασικά ζητήματα θα κερδίσει  τον οίκο των Λάνιστερ. Τα προβλήματα όμως δε σταματούν εκεί. Μένει αυτοεξόριστος κάπου μακριά από τον κόσμο και «καίει» τους λοιπούς αριστερούς αν δεν πεισθούν στη βασική μεταφυσική τοποθέτηση της κοκκινομάλλας. Τον έχει πείσει ότι με το να βρίζει τα ΕΑΑΚ όλη μέρα κάτι θα πετύχει, την ίδια στιγμή που ούτε στις προσπάθειες για Γενική Συνέλευση πατάει.

Για το Bloco (ν. Σύριζα) , τα πράγματα είναι απλά. Τι λέτε για το χέρι του βασιλεία που εμφανίστηκε κατευθείαν νεκρός στο 1^ο επεισόδιο της 1^ης σεζόν; (δεν τον θυμάστε; ούτε εμείς την ύπαρξη του.)

Για να μην είμαστε άδικοι τέλος, θα πρέπει να αναφερθούμε και σε εμάς. Εδώ οι απόψεις μπορεί να διαφέρουν. Γι’ αυτό και σε αυτή τη μίνι ανάλυση θα σας δώσουμε εναλλακτικές. Ίσως ήμασταν οι Wildlings, οι τύποι πέρα από το τείχος και με τραπεζάκι απέναντι από τη σκάλα, που το σύστημα τους έχει αδικήσει. Εν πάση περιπτώσει, ταιριάζει σε μερικούς να μας σκέφτονται ως τέτοιους (αγροίκους, ξενικούς, ανοργάνωτους και μουσάτους) οπότε χατίρι δε χαλάμε. Ταιριαστό από την άλλη, θα ήταν για μας και η Άρια Στάρκ. Ρόλος με πολλές προοπτικές, αλλά κατατρεγμένη, και πρόσφατα πέρα από τη θάλασσα. Οι Λάνιστερ σίγουρα δε θα ήθελαν το καλό της, εκείνη σπάει το κεφάλι της να βρει λύσεις και να το παίξει ήρωας, πολλές φορές με κινήσεις και πάνω από το μπόι της, πιστεύοντας ότι με το μικρό σπαθάκι της μπορεί να αλλάξει μονομιάς τον κόσμο.